ntfs czy fat32 ?
Czesc
Obecnie mam partycje na dysku fat 32 ( WD 80GB) C:10GB, D:19GB, E:19GB, F:25GB. Mam pytanie ( podobno tak jest lepiej) czy zrobic partycje systemowa jako ntfs, czy zostawic fat 32. Jak jest lepiej, optymalniej .....,porsze o wskazwoki. ( oczywiscie chodzi mi o XP'eka).
Obecnie mam partycje na dysku fat 32 ( WD 80GB) C:10GB, D:19GB, E:19GB, F:25GB. Mam pytanie ( podobno tak jest lepiej) czy zrobic partycje systemowa jako ntfs, czy zostawic fat 32. Jak jest lepiej, optymalniej .....,porsze o wskazwoki. ( oczywiscie chodzi mi o XP'eka).
Odpowiedzi: 20
Kaworu:
A moźe ktoś wie, co bedzie zawierał WinFS?
Było wiele spekulacji na temat przyszłego systemu plików Windows, o kodowej nazwie Windows Future Storage (WinFS). Brian Valentine, starszy wiceprezes Microsoft i odpowiedzialny za Windows, nazwał powstanie nowego systemu plików wyjątkowym, i dlatego nowy system kliencki (Longhorn) nie powinien być jego jedynym adresatem. Zasugerował równieź, źe są plany dołączenia Win FS do generacji Windows Server 2003.
Pracownicy niemieckiego Microsoftu wydają się myśleć tymczasem, źe ta integracja z Longhornem wcale nie jest przesądzona. Jasne jest jednak to, źe Win FS jest wzorowany na systemie plików przyszłego serwera SQL (Youkon), którego system plików jest zbudowany na relacyjnej bazie danych. NTFS równieź, jak opisano powyźej, juź przymierza się do krzyźowanego indeksowania, aby radzić sobie lepiej z plikami i folderami. Jednak nawet z najbardziej zaawansowanym indeksowaniem, Win FS nie będzie mógł odwoływać się do Master File Table rodem z NTFS.
Nowy system plików jest zaprojektowany do ich przechowywania na podstawie róźnych kryteriów zawartości, np. wg autora, zawartości, nazw, źródła i ostatniego uźytkownika. Struktura folderów pokazywana w Eksploratorze Windows została więc zredukowana do wirtualnej mapy. Struktura katalogów dostarcza pewnych wskazówek, ale nie mówi gdzie dane są aktualnie składowane, jak system organizuje pliki, oraz jaka jest natura jakichkolwiek wskaźników danych przechowywanych z nimi.
W swojej ostatniej wersji, Longhorn zawiera parę śladów nieuchronnie nadchodzącej technologii. Jeden z nich ma ponad 20 MB i nosi nazwę winfs.exe Ten plik reprezentuje przyszły Storage Engine. Obecnie jednak, wszystkie istniejące systemy plików nie współpracują z nim lub generują tylko ostrzeźenia o błędach. Koniec końców, Win FS pojawi się prawdopodobnie jako opcjonalny system plików pomiędzy FAT i NTFS. Jest równieź moźliwe, źe Win FS wyprze jednak poprzedników. To moźe spowodować problemy z komputerami o wielu systemach operacyjnych, poniewaź Windows XP, Longhorn i Linux będą mogły mieć dostęp do tego samego dysku, jedynie dzięki bardzo skomplikowanym metodom, o ile w ogóle będzie to moźliwe.
NTFS jest dobry... byle miał dostęp do niego Linux :P. Jest stabilniejszy i nie przypominam sobie, by po twardym resecie właczył mi sie CHKDSK, posiada zabezpieczenia, przydziały dysku (quota), komprsje bleble... itd. zdecydowanie lepiej mieć NTFS niź FAT32.
A moźe ktoś wie, co bedzie zawierał WinFS?
A moźe ktoś wie, co bedzie zawierał WinFS?
Fazi78:no dobra a jak zmienic fat32 na ntfs bez utraty danych i formatowania
m,oźecie odpowiedziec tutaj, bo nie chce zakładać nowego tematu, a wiem, źe jest taka moźliwość (komenda) tylko nie wiem jaka :D
convert /? – zapodaj w poleceniu command
IMHO to będzie convert FS:NTFS
no dobra a jak zmienic fat32 na ntfs bez utraty danych i formatowania
m,oźecie odpowiedziec tutaj, bo nie chce zakładać nowego tematu, a wiem, źe jest taka moźliwość (komenda) tylko nie wiem jaka :D
m,oźecie odpowiedziec tutaj, bo nie chce zakładać nowego tematu, a wiem, źe jest taka moźliwość (komenda) tylko nie wiem jaka :D
FAT32
FAT32 jest kolejną odmianą systemu plików FAT, z którego mogą korzystać systemy operacyjne Windows 95 OSR 2, Windows 98 oraz ich nowsze wersje. FAT32 moźe rozpoznać 232 (czyli 4 294 967 296) adresów jednostek alokacji, dzięki czemu obsługuje dyski twarde do wielkości dwóch terabajtów (dwóch tysięcy gigabajtów). Dla partycji o rozmiarach poniźej 8 GB jednostka alokacji ma wielkość tylko 4 kB, dzięki czemu nie ma duźych strat pojemności. FAT32 wymaga partycji o minimalnych rozmiarach 512 MB. Jednak FAT32 ma teź wady na razie nie moźna kompresować dysków z takim systemem plików, a takźe wiele systemów operacyjnych nie rozpoznaje FAT32 (np. Windows NT czy MS–DOS) przez co nie moźe go stosować ani odczytać danych na nim zapisanych.
Poza standardowymi systemami plików jest równieź wykorzystywany wirtualny system plików działający w systemach Windows 9x oraz w Windows NT. W jego określeniu uźywana jest nazwa wirtualny, poniewaź VFAT jest tylko rozszerzeniem systemu plików FAT (Virtual FAT wirtualny FAT). Jego dodatkowe moźliwości to: obsługa długich nazw plików, wykorzystywanie VCACHE
i lepsza wydajność (szybkość).
NTFS
Budowa wewnętrzna: podstawową jednostką systemu NTFS jest wolumin. Wolumin jest tworzony przez program administrowania dyskiem systemu NT; u jego podstaw leźy logiczny podział dysku. Wolumin moźe zajmować część dysku lub cały dysk, moźe teź rozciągać się na kilka dysków. System NTFS nie ma do czynienia z poszczególnymi sektorami dysku. Zamiast nich uźywa klastrów. System NTFS uźywa w charakterze adresów dyskowych logicznych numerów klastrów (LCN). Przypisuje je poprzez ponumerowanie klastrów od począdku dysku do jego końca. Za pomocą tego schematu system moźe wyliczyć fizyczną odległość na dysku (w bajtach), mnoźąc numer LCN przez wielkość klastra. Plik w systemie NTFS nie jest zwyczajnym strumieniem bajtów, lecz jest obiektem strukturalnym złoźonym z atrybutów. Kaźdy atrybut jest niezaleźnym strumieniem bajtów, który podlega tworzeniu , usuwaniu, itp.. Niektóre atrybuty są standardowe dla wszystkich plików, wliczając w to nazwę pliku, czas jego utworzenia, itp. Większość tradycyjnych plików danych ma beznazwowy atrybut danych, mieszczący wszystkie dane pliku. Kaźdy plik w systemie NTFS jest opisany przez jeden lub więcej rekordów przechowywanych w specjalnym pliku o nazwie główna tablica plików (master file table – MFT). Rozmiar rekordu jest określony podczas tworzenia systemu plików i waha się w granicach od 1 do 4 KB. Małe atrybuty przechowuje się w samym rekordzie MFT i nazywa rezydentnymi. Wielkie atrybuty, takie jak nienazwana masa danych – określone mianem nierezydentnych – są przechowywane w jednym lub większej liczbie ciągłych rozszerzeń na dysku, do których wskaźniki przechowuje się w rekordzie MFT. W przypadku małych plików w rekordzie MFT moźe się zmieścić nawet atrybut danych. Jeźeli plik ma wiele atrybutów lub jeśli jest on mocno pofragmentowany i wymaga zapamiętania wielu wskaźników pokazujących wszystkie jej części, to jeden rekord w tablicy MFT moźe okazać się za mały. W tym przypadku plik jest opisany przez rekord o nazwie: podstawowy rekord pliku (base file record), który zawiera wskaźniki do rekordów nadmiarowych, przechowujących pozostałe wskaźniki i atrybuty. Kaźdy plik w woluminie systemu NTFS ma niepowtarzalny identyfikator zwany odsyłaczem do pliku. Odsyłacz do pliku jest wielkością 64–bitową, składającą się z 48–bitowego numeru pliku i 16–bitowego numeru kolejnego. Numer pliku jest numerem rekordu w strukturze MFT opisującej plik. Numer kolejny jest zwiększany za kaźdym razem, gdy następuje powtórne uźycie w tablicy MFT. Zwiększenie to umoźliwia systemowi NTFS wykonywanie wewnętrznej kontroli spójności – na przykład wyłapywanie nieaktualnych odwołań do usuniętego pliku po uźyciu wpisu MFT na nowy plik. Kaźdy katalog stosuje strukturę danych zwaną B+–drzewem, w którym zapamiętuje indeks swoich nazw plików. Kaźdy wpis w katalogu zawiera nazwę pliku i odsyłacz do niego oraz kopię znacznika czasu uaktualnienia i rozmiaru pliku – pobranej z atrybutów pliku rezydujących w tablicy MFT. Kopie tych informacji są przechowywane w katalogu, co przyspiesza wyprowadzanie jego zawartości – nazwy wszystkich plików , i ich rozmiary i czasy uaktualnień są obecne w samym katalogu, więc nie potrzeba ich zbierać na podstawie wpisów w tablicy MFT kaźdego z plików. Wszystkie metadane woluminu systemu NTFS są przechowywane w plikach. Pierwszym z takich plików jest jest tablica MFT. Drugi plik, uźywany do działań naprawczych w przypadku uszkodzenia tablicy MFT, zawiera kopię pierwszych szesnastu pozycji tablicy MFT. Oprócz tego istnieje jeszcze kilka innych specjalnych plików.
Oceńcie sami co dla was lepsze. Serdecznie pozdrawiam.
FAT32 jest kolejną odmianą systemu plików FAT, z którego mogą korzystać systemy operacyjne Windows 95 OSR 2, Windows 98 oraz ich nowsze wersje. FAT32 moźe rozpoznać 232 (czyli 4 294 967 296) adresów jednostek alokacji, dzięki czemu obsługuje dyski twarde do wielkości dwóch terabajtów (dwóch tysięcy gigabajtów). Dla partycji o rozmiarach poniźej 8 GB jednostka alokacji ma wielkość tylko 4 kB, dzięki czemu nie ma duźych strat pojemności. FAT32 wymaga partycji o minimalnych rozmiarach 512 MB. Jednak FAT32 ma teź wady na razie nie moźna kompresować dysków z takim systemem plików, a takźe wiele systemów operacyjnych nie rozpoznaje FAT32 (np. Windows NT czy MS–DOS) przez co nie moźe go stosować ani odczytać danych na nim zapisanych.
Poza standardowymi systemami plików jest równieź wykorzystywany wirtualny system plików działający w systemach Windows 9x oraz w Windows NT. W jego określeniu uźywana jest nazwa wirtualny, poniewaź VFAT jest tylko rozszerzeniem systemu plików FAT (Virtual FAT wirtualny FAT). Jego dodatkowe moźliwości to: obsługa długich nazw plików, wykorzystywanie VCACHE
i lepsza wydajność (szybkość).
NTFS
Budowa wewnętrzna: podstawową jednostką systemu NTFS jest wolumin. Wolumin jest tworzony przez program administrowania dyskiem systemu NT; u jego podstaw leźy logiczny podział dysku. Wolumin moźe zajmować część dysku lub cały dysk, moźe teź rozciągać się na kilka dysków. System NTFS nie ma do czynienia z poszczególnymi sektorami dysku. Zamiast nich uźywa klastrów. System NTFS uźywa w charakterze adresów dyskowych logicznych numerów klastrów (LCN). Przypisuje je poprzez ponumerowanie klastrów od począdku dysku do jego końca. Za pomocą tego schematu system moźe wyliczyć fizyczną odległość na dysku (w bajtach), mnoźąc numer LCN przez wielkość klastra. Plik w systemie NTFS nie jest zwyczajnym strumieniem bajtów, lecz jest obiektem strukturalnym złoźonym z atrybutów. Kaźdy atrybut jest niezaleźnym strumieniem bajtów, który podlega tworzeniu , usuwaniu, itp.. Niektóre atrybuty są standardowe dla wszystkich plików, wliczając w to nazwę pliku, czas jego utworzenia, itp. Większość tradycyjnych plików danych ma beznazwowy atrybut danych, mieszczący wszystkie dane pliku. Kaźdy plik w systemie NTFS jest opisany przez jeden lub więcej rekordów przechowywanych w specjalnym pliku o nazwie główna tablica plików (master file table – MFT). Rozmiar rekordu jest określony podczas tworzenia systemu plików i waha się w granicach od 1 do 4 KB. Małe atrybuty przechowuje się w samym rekordzie MFT i nazywa rezydentnymi. Wielkie atrybuty, takie jak nienazwana masa danych – określone mianem nierezydentnych – są przechowywane w jednym lub większej liczbie ciągłych rozszerzeń na dysku, do których wskaźniki przechowuje się w rekordzie MFT. W przypadku małych plików w rekordzie MFT moźe się zmieścić nawet atrybut danych. Jeźeli plik ma wiele atrybutów lub jeśli jest on mocno pofragmentowany i wymaga zapamiętania wielu wskaźników pokazujących wszystkie jej części, to jeden rekord w tablicy MFT moźe okazać się za mały. W tym przypadku plik jest opisany przez rekord o nazwie: podstawowy rekord pliku (base file record), który zawiera wskaźniki do rekordów nadmiarowych, przechowujących pozostałe wskaźniki i atrybuty. Kaźdy plik w woluminie systemu NTFS ma niepowtarzalny identyfikator zwany odsyłaczem do pliku. Odsyłacz do pliku jest wielkością 64–bitową, składającą się z 48–bitowego numeru pliku i 16–bitowego numeru kolejnego. Numer pliku jest numerem rekordu w strukturze MFT opisującej plik. Numer kolejny jest zwiększany za kaźdym razem, gdy następuje powtórne uźycie w tablicy MFT. Zwiększenie to umoźliwia systemowi NTFS wykonywanie wewnętrznej kontroli spójności – na przykład wyłapywanie nieaktualnych odwołań do usuniętego pliku po uźyciu wpisu MFT na nowy plik. Kaźdy katalog stosuje strukturę danych zwaną B+–drzewem, w którym zapamiętuje indeks swoich nazw plików. Kaźdy wpis w katalogu zawiera nazwę pliku i odsyłacz do niego oraz kopię znacznika czasu uaktualnienia i rozmiaru pliku – pobranej z atrybutów pliku rezydujących w tablicy MFT. Kopie tych informacji są przechowywane w katalogu, co przyspiesza wyprowadzanie jego zawartości – nazwy wszystkich plików , i ich rozmiary i czasy uaktualnień są obecne w samym katalogu, więc nie potrzeba ich zbierać na podstawie wpisów w tablicy MFT kaźdego z plików. Wszystkie metadane woluminu systemu NTFS są przechowywane w plikach. Pierwszym z takich plików jest jest tablica MFT. Drugi plik, uźywany do działań naprawczych w przypadku uszkodzenia tablicy MFT, zawiera kopię pierwszych szesnastu pozycji tablicy MFT. Oprócz tego istnieje jeszcze kilka innych specjalnych plików.
Oceńcie sami co dla was lepsze. Serdecznie pozdrawiam.
Nie wiem jak to napisac bo jest to dla mnie dosc niewygodne, ale chce byc w porzadku wobec innych a szczegolnie wobec piotralazuroweoko.EL NINO:Tutaj http://support.microsoft.com/default.aspx?scid=kb;en–us;Q140365 mozemy sprawdzic moje bredzenie :P .W snach :P :P .piotrlazuroweoko:... ALE MOJE JEST NA WIERZCHU ...
Podane przeze mnie powyzej informacje lacznie z linkiem dotycza tylko i wylacznie systemow do Windows 2000.
Dla systemu XP z NTFS domyslnymi wielkosciami sa dla dyskow/partycji wielkosci:
dyski do 512MB – 512 bajtow
od 512 do 1024MB – 1KB
od 1024 do 2GB – 2KB
powyzej 2GB – 4KB
Tak wiec pozostaje mi tylko odszczekanie wszystkiego, posypanie glowy wiadrem popiolu i wydukanie kilku slow: piotrzelazuroweoko, nie mialem racji i szczerze przepraszam :oops: .
Dla chcacych porownac wielkosci klastra FAT16, FAT32 i NTFS w XP – http://www.microsoft.com/resources/documentation/Windows/XP/all/reskit/en–us/prkc_fil_lxty.asp
P.S. Mozecie mi mowic – Ty penisie :P .
Dziekujemy serdecznie :lol: .piotrlazuroweoko:własnie skonczyłem z centrumxp.pl na zawsze
piotrlazuroweoko kiedyś:JA NIE PRZEPRASZAM
Prosił cię o to nie będę :mrgreen:
piotrlazuroweoko później:z przykrością musze poinformować was ze z dniem dzisiejszym więcej nie będę pisać na forum
I jak tu mu wierzyć :lol:
piotrlazuroweoko później:Zwracam się z prośbą o wywalenie mnie z tego forum
Mimo iź nie jestem jego kolegą, to go popieram... :wink:
aligator:piotrlazuroweoko:WIEM ZE KOLEDZY CIE POPRĄ
Jak ktoś dobrze pisajut to owszem...:lol:piotrlazuroweoko:I PEWNIE DOSTANE BANA
Moźe bana nie ale kopa w zad to owszem :wink:
Poza tym szkoda by było, bo takiego matołka i dziwaka to ze świecą szukać :wink:
własnie skonczyłem z centrumxp.pl na zawsze a czas pokaze kto miał racje [/b]
Tez mi sie tak cos wydaje, bo molestowal mnie usilnie na PW o rozmowe. Nie wiedzialem o co chodzi, ale teraz wyszlo szydlo z worka :mrgreen: .Rebe:... to chęć na pieszczoty jakiej piotrlazuroweoko nabrał, a wstydził sie do tego wprost przyznać. :mrgreen:
Dysku systemowego rowniez ? :P Poza tym rozmiar mozna zmieniac przy formatowaniu z linii polecen dodajac odpowiedni parametr.piotrlazuroweoko:Rozmiar Klastera zmienisz przy formatowaniu dysku przy uźyciu Zarządzania dyskami w Zarządzaniu komputerem (Panel sterowania >> narzędzia administracyjne >> zarządzanie komputerem).
No i jesli jestem juz przy glosie, to moze tylko nadmienie, ze jesli zmienimy na duzym dysku domyslna wielkosc klastra na powiedzmy 4kB (lazuroweoko moze i na 2 zmieniac), wtedy mozemy pozegnac sie z dobra wydajnoscia. Sprawdzic wielkosc klastra mozna z linii polecen, np.: "IE: Chkdsk D:"
Tutaj http://support.microsoft.com/default.aspx?scid=kb;en–us;Q140365 mozemy sprawdzic moje bredzenie :P .
W snach :P :P .piotrlazuroweoko:... ALE MOJE JEST NA WIERZCHU ...
Z tym calowaniem to tak powaznie ? Z jezyczkiem chcesz czy moze byc bez ?
Bo jesli z jezyczkiem to pogadaj z sasiadem. 8)
piotrlazuroweoko:WIEM ZE KOLEDZY CIE POPRĄ
Jak ktoś dobrze pisajut to owszem...:lol:
piotrlazuroweoko:I PEWNIE DOSTANE BANA
Moźe bana nie ale kopa w zad to owszem :wink:
Poza tym szkoda by było, bo takiego matołka i dziwaka to ze świecą szukać :wink:
Tia – wychodzi, źe jedyny powód tego całego zamieszania to chęć na pieszczoty jakiej piotrlazuroweoko nabrał, a wstydził sie do tego wprost przyznać. :mrgreen:
Rozmiar Klastera zmienisz przy formatowaniu dysku przy uźyciu Zarządzania dyskami w Zarządzaniu komputerem (Panel sterowania >> narzędzia administracyjne >> zarządzanie komputerem).
A do EL NINO:
WIEM ZE KOLEDZY CIE POPRĄ I PEWNIE DOSTANE BANA ALE MOJE JEST NA WIERZCHU NARA POZDROWIENIA DLA TWOICH PODDANYCH DO WIADOMOŚĆI ZAINTERESOWANYCH 8)
http://www.goog.dk/pic/my.php?id=22361
A do EL NINO:
WIEM ZE KOLEDZY CIE POPRĄ I PEWNIE DOSTANE BANA ALE MOJE JEST NA WIERZCHU NARA POZDROWIENIA DLA TWOICH PODDANYCH DO WIADOMOŚĆI ZAINTERESOWANYCH 8)
http://www.goog.dk/pic/my.php?id=22361
No dobra, a gdzie zmienić ten rozmiar klastra NTFS :?: Jeśli moźna spytać...
EL NINO:Pewnie zalezy od tego co napiszesz w swoim poscie ?
Ja moge poprzec swoje brednie odpowiednimi zrodlami, ale nie wydaje mi sie zebym je musial podawac takiemu czlowiekowi obytemu ze sluzbami wywiadowczymi obcych panstw. Chyba sobie poradzisz ?
Go zostaw. Nie warto. Ty wiesz, ja wiem, Microsoft wie. Ale i tak niektórzy mają własne doświadczenia i wiedzą lepiej niź twórcy FS nawet – bywa.
Pozdrawiam.
Teź znalazłem takie źródła. ale dla mnie najwaźniejszym źródłem jest własne doświadczenie.
Pewnie zalezy od tego co napiszesz w swoim poscie ?
Ja moge poprzec swoje brednie odpowiednimi zrodlami, ale nie wydaje mi sie zebym je musial podawac takiemu czlowiekowi obytemu ze sluzbami wywiadowczymi obcych panstw. Chyba sobie poradzisz ?
Ja moge poprzec swoje brednie odpowiednimi zrodlami, ale nie wydaje mi sie zebym je musial podawac takiemu czlowiekowi obytemu ze sluzbami wywiadowczymi obcych panstw. Chyba sobie poradzisz ?
Wybacz EL NINO ale bredzisz człowieku.
W NTFS–ie rozmiar klastera nie zaleźy od wielkości partycji. Na swoim komputerze tworzyłem partcje większe niź 20 GB i zawsze wychodziły klastry po 4 kB (chyba, źe ustawiłem inaczej).
W NTFS–ie rozmiar klastera nie zaleźy od wielkości partycji. Na swoim komputerze tworzyłem partcje większe niź 20 GB i zawsze wychodziły klastry po 4 kB (chyba, źe ustawiłem inaczej).
Dalej ze sie tak wyraze jest to "sranie w banie". Szczegolnie o tym "im".piotrlazuroweoko:Po pierwsze – oszczędność miejsca – klastry w NTFS mają standardowo 4 kB (...) W fat 32 im większa jest partycja tym większe są klastery (przy małych partycjach są mniejsze niź w NTFS
Domyslny rozmiar klastra zalezy ni mnie ni wiecej, od wielkosci dysku/partycji. I jesli przy malych rzeczywiscie NTFS ma ta przewage w wielkosci(przy 1GB FAT32 ma 4kB a NTFS 1kB), to juz przy 4GB zarowno FAT32 jak i NTFS maja po 4kB. Pozniej jest juz tylko gorzej :P .
FAT32 i NTFS
Do 8GB – odpowiednio 4 i 8 kB
do 16GB – 8 i 16
do 32GB – 16 i 32
pow 32GB – 32 i 64
Zdecydowanie polecam NTFS
Po pierwsze – oszczędność miejsca – klastry w NTFS mają standardowo 4 kB (a nie 8 jak ktoś wyźej napisał) – no chyba źe się ustawi inaczej (bo moźna). W fat 32 im większa jest partycja tym większe są klastery (przy małych partycjach są mniejsze niź w NTFS – nie pamiętam przy jak małych – wtedy oszczędności miejsca nie ma).
Po drugie – na partycji NTFS moźna dowolnie konfigurować prawa dostępu oraz określić ile dany uźytkownik moźe zająć miejsca na dysku.
I po trzecie – wg. mnie najwaźniejsza to zaleta – partycje NTFS są wyposaźone w coś, co się nazywa Journalingiem, tzn. wszelkie operacje wykonywane na partycji NTFS (typu kopiowanie, przenoszenie, itp.) są zapisywane, dzięki temu po restarcie (np. po zawieszeniu się systemu) niedokończone operacje są dokańczane. Zabezpiecza to nasze dane na dysku przez uszkodzeniem w wyniku jakiejś awarii (bluescreen, itp...).
Po pierwsze – oszczędność miejsca – klastry w NTFS mają standardowo 4 kB (a nie 8 jak ktoś wyźej napisał) – no chyba źe się ustawi inaczej (bo moźna). W fat 32 im większa jest partycja tym większe są klastery (przy małych partycjach są mniejsze niź w NTFS – nie pamiętam przy jak małych – wtedy oszczędności miejsca nie ma).
Po drugie – na partycji NTFS moźna dowolnie konfigurować prawa dostępu oraz określić ile dany uźytkownik moźe zająć miejsca na dysku.
I po trzecie – wg. mnie najwaźniejsza to zaleta – partycje NTFS są wyposaźone w coś, co się nazywa Journalingiem, tzn. wszelkie operacje wykonywane na partycji NTFS (typu kopiowanie, przenoszenie, itp.) są zapisywane, dzięki temu po restarcie (np. po zawieszeniu się systemu) niedokończone operacje są dokańczane. Zabezpiecza to nasze dane na dysku przez uszkodzeniem w wyniku jakiejś awarii (bluescreen, itp...).