egz.....
hejah :p kto z was wqie jak sie odpraiwa egzorcyzmy...jesli ktos wie to moze mi napisze..please..potzrebne, (nie wazne po co hyhy..) z góry dzia :):)
Odpowiedzi: 6
1. Po co to wogóle ?
2. Edytuj swoje posty miast pisać kilka pod sobą:
2. Edytuj swoje posty miast pisać kilka pod sobą:
ok juz mam :) z gory dzia heh za stronke :) jakby ktos chcial sie "zabawic" w to to czytaj :p :
Rozkład zajęć.
1. Przygotowanie i warunki – niezbędne rekwizyty
2. Wywoływanie – inicjacja
3. Nawiązanie kontaktu – pierwsze uwagi
4. Rozmowy – rozpoznanie
5. Odwołanie
Uwaga ! To co będzie napisane poniźej wynika z naszych praktyk i jest dokładnym opisem praktycznych czynności dokonywanych podczas naszych pierwszych seansów spirytystycznych. Zapewniamy, źe metoda ta została przez nas wielokrotnie sprawdzona, a ewentualne niezgodności z opisem podobnych metod "ksiąźkowych" nie mają wpływu na praktyczne wyniki i skutki seansu. Chcemy takźe dodać, źe wywoływanie duchów nie jest zabawą i nie ponosimy odpowiedzialności za nieodpowiednie wykorzystanie materiału zawartego w dalszej części tej strony. Dlatego odradzamy ten zabieg wszystkim, którzy odwiedzili naszą stronę tylko z czystej ciekawości i korzystając z poniźszego materiału "zaczną bawić się w duchy".
Ad.1 Przygotowanie i warunki – niezbędne rekwizyty
Do przeprowadzenia seansu potrzebne są co najmniej dwie osoby (zalecamy jednak od 3–ch do 5–ciu). Osoby te nie mogą wcześniej zaźywać źadnych środków odurzających. Najlepiej by wśród osób wywołujących była choć jedna osoba mająca odpowiednie doświadczenie w kontaktach z duchami, by w przypadku jakiś nieprzewidzianych zdarzeń umiała odpowiednio zareagować. Pomieszczenie w którym odbędzie się seans powinno być pozbawione przedmiotów o treści religijnej i okultystycznej (krzyźe, pentagramy, talizmany, itp.) poniewaź moźe to przeszkadzać w kontakcie z duchami. Jeśli seans przeprowadzamy w domu, to najlepiej by i następne seanse były wykonywane w tym samym pomieszczeniu (pokoju, strychu itd.). Generalnie pora dnia nie gra większego znaczenia, jednak lepiej jest przeprowadzać seans w nocy (głównie chodzi o nastawienie psychiczne, ciszę itd.). Do porozumiewania się z duchami najlepiej posiadać tzw. zestaw "Ouija" (jest to specjalny zestaw przyborów w skład którego wchodzi odpowiednia plansza i ruchomy wskaźnik). Oczywiście wiemy, źe zestawu tego nie kupicie w pierwszym lepszym sklepie, dlatego teź poniźej przedstawiamy schematyczny odpowiednik planszy "Ouija" (jest to odwzorowanie naszego układu, którego uźywamy).
http://forumzn.katalogi.pl/5/images2002/20021111160128.gif (ten obrazek)
Ad.2 Wywoływanie – inicjacja
Po odpowiednim przygotowaniu siebie i zestawu kładziemy palce na kieliszku i zachęcamy duchy (lub jakiegoś konkretnego ducha) do kontaktu wypowiadając jedną z wielu reguł np. "My, zebrani tutaj przywołujemy do rozmowy ducha [ tu podajemy jego imię i nazwisko ]. Duchu, jeźeli jesteś z nami daj nam jakiś znak lub porusz kieliszkiem i wskaź na [TAK]". Regułę tę powtarzamy wielokrotnie do momentu gdy kieliszek zacznie się poruszać. W momencie gdy to nastąpi prawdopodobnie duch jest juź z nami (zaznaczamy "prawdopodobnie", poniewaź często ruch kieliszka moźe być spowodowany zdolnościami psychokinetycznymi którejś z osób uczestniczących w seansie). Główną cechą charakterystyczną nadejścia ducha jest wyczuwalny spadek temperatury w pomieszczeniu. Jest jeszcze wiele innych cech, ale są one zauwaźalne przez uczestników dopiero po wielu seansach. Dlatego aby mieć pewność, źe rozmawiamy z duchem, a nie z np. nadświadomością potrzeba duźo praktyki i ogólnego poznania oraz wyczucia.
Ad.3 Nawiązanie kontaktu – pierwsze uwagi
Jedną z najwaźniejszych rzeczy podczas rozmowy z duchami jest fakt, źe większość z nich potrafi czytać w naszych myślach. Tak więc w ramach sprawdzenia ducha (naleźy go sprawdzić) zadajemy mu pytania na które mogłaby odpowiedzieć tylko jedna osoba z grona (osoba ta odsuwa się na bok i chwilowo nie uczestniczy w seansie) po czym duch odpowiada jej. Jeźeli odpowiedzi będą zgodne, to oczywiście będzie znaczyło, źe mamy bardzo duźe prawdopodobieństwo rozmowy z duchem, a nie z "czymś innym" (o czym wspomnieliśmy w Ad.2). Następną waźną sprawą jest to, źe duchy często lubią kłamać i nie moźna się sugerować wszystkimi odpowiedziami (to dotyczy przede wszystkim pierwszych kontaktów, gdy przychodzą duchy podające się za innych). Opanowanie sztuki wyłapywania kłamstw przyjdzie po wielu kontaktach gdy poznamy juź specyficzne zachowania duchów czyli min. jego stan energetyczny, miejsce w którym przebywa podczas kontaktu (np. fotel, wersalka, drzwi itp.), szybkość i specyfika poruszania kieliszkiem itp. Kolejną sprawą jest to, źe nie zawsze dany duch ma ochotę z nami rozmawiać, czy w ogóle przyjść na wezwanie. Więc jeśli przez dłuźszy czas nie udaje nam się przywołać danego ducha, musimy zaprzestać go wywoływać. Wtedy naleźy spróbować wywołać innego. Podobnie jest w przypadku gdy duch przyszedł ale zaznaczył nam, źe nie ma ochoty rozmawiać. Wtedy powinniśmy go odwołać. Na koniec waźna uwaga. Jeśli macie problem z tym jakiego ducha najlepiej przywołać na początek, to proponujemy by był to ktoś (nieźyjący oczywiście) z bliskiej rodziny czy dawnych przyjaciół.
Ad.4 Rozmowy – rozpoznanie
Jak wspomnieliśmy wcześniej często zdarza się , źe przychodzi jakiś duch, który nie jest tym za kogo się podaje. Co gorsza moźe on mieć niezbyt dobre intencje wobec niektórych lub wszystkich osób uczestniczących w seansie. Dlatego teź zanim zaczniemy z nim rozmawiać musimy mu zadać kilka podstawowych pytań analizując dokładnie jego zachowanie ( Ad.3 ). Po pierwsze pytamy skąd do nas przyszedł (niebo, piekło, itp.). Po drugie, czy chce komuś wyrządzić krzywdę, i czy chce z nami rozmawiać. Następnie upewniamy się czy jest tym duchem, którego chcieliśmy wywołać (zadając mu jakieś osobiste pytania związane z jego źyciem "za źycia"). Po tych czynnościach przechodzimy do rozmowy właściwej, związanej z celem jego wywołania. Podczas rozmowy naleźy pamiętać by nie przemęczać ducha. Jeśli duch nie chce odpowiedzieć na jakieś pytanie nie powinniśmy go zmuszać do odpowiedzi. Naleźy teź wiedzieć, źe nie na wszystkie pytania duchy mogą odpowiedzieć czy znać odpowiedź. Ich wiedza moźe być czasem ograniczona, o czym pisze w punkcie "Drabina duchowa". Często się teź zdarza, źe duchy piszą w niezrozumiałym języku (języku zmarłych). Przyczyn moźe być wiele, w kaźdym razie dla kogoś kto nie zna tego języka nie wiele przyjdzie z takiego kontaktu.
Ad.5 Odwołanie
Po kaźdym udanym seansie ducha naleźy odwołać. Podobnie do wywołania istnieje kilka sposobów odwoływania. Najprostszym jest podziękowanie mu za kontakt i odesłanie go tam skąd przyszedł. Moźna to zrobić w następujący sposób. Mówimy np. : "Duchu [ imię i nazwisko ] dziękujemy Ci za kontakt, przepraszamy za naruszenie Twojego spokoju, odejdź tam skąd przyszedłeś i przed odejściem przesuń kieliszek na [Kończę]". W momencie gdy duch to uczyni i kieliszek przestanie się ruszać odkładamy palce i tymźe sposobem jakby zamykamy za nim drzwi.
Rozkład zajęć.
1. Przygotowanie i warunki – niezbędne rekwizyty
2. Wywoływanie – inicjacja
3. Nawiązanie kontaktu – pierwsze uwagi
4. Rozmowy – rozpoznanie
5. Odwołanie
Uwaga ! To co będzie napisane poniźej wynika z naszych praktyk i jest dokładnym opisem praktycznych czynności dokonywanych podczas naszych pierwszych seansów spirytystycznych. Zapewniamy, źe metoda ta została przez nas wielokrotnie sprawdzona, a ewentualne niezgodności z opisem podobnych metod "ksiąźkowych" nie mają wpływu na praktyczne wyniki i skutki seansu. Chcemy takźe dodać, źe wywoływanie duchów nie jest zabawą i nie ponosimy odpowiedzialności za nieodpowiednie wykorzystanie materiału zawartego w dalszej części tej strony. Dlatego odradzamy ten zabieg wszystkim, którzy odwiedzili naszą stronę tylko z czystej ciekawości i korzystając z poniźszego materiału "zaczną bawić się w duchy".
Ad.1 Przygotowanie i warunki – niezbędne rekwizyty
Do przeprowadzenia seansu potrzebne są co najmniej dwie osoby (zalecamy jednak od 3–ch do 5–ciu). Osoby te nie mogą wcześniej zaźywać źadnych środków odurzających. Najlepiej by wśród osób wywołujących była choć jedna osoba mająca odpowiednie doświadczenie w kontaktach z duchami, by w przypadku jakiś nieprzewidzianych zdarzeń umiała odpowiednio zareagować. Pomieszczenie w którym odbędzie się seans powinno być pozbawione przedmiotów o treści religijnej i okultystycznej (krzyźe, pentagramy, talizmany, itp.) poniewaź moźe to przeszkadzać w kontakcie z duchami. Jeśli seans przeprowadzamy w domu, to najlepiej by i następne seanse były wykonywane w tym samym pomieszczeniu (pokoju, strychu itd.). Generalnie pora dnia nie gra większego znaczenia, jednak lepiej jest przeprowadzać seans w nocy (głównie chodzi o nastawienie psychiczne, ciszę itd.). Do porozumiewania się z duchami najlepiej posiadać tzw. zestaw "Ouija" (jest to specjalny zestaw przyborów w skład którego wchodzi odpowiednia plansza i ruchomy wskaźnik). Oczywiście wiemy, źe zestawu tego nie kupicie w pierwszym lepszym sklepie, dlatego teź poniźej przedstawiamy schematyczny odpowiednik planszy "Ouija" (jest to odwzorowanie naszego układu, którego uźywamy).
http://forumzn.katalogi.pl/5/images2002/20021111160128.gif (ten obrazek)
Ad.2 Wywoływanie – inicjacja
Po odpowiednim przygotowaniu siebie i zestawu kładziemy palce na kieliszku i zachęcamy duchy (lub jakiegoś konkretnego ducha) do kontaktu wypowiadając jedną z wielu reguł np. "My, zebrani tutaj przywołujemy do rozmowy ducha [ tu podajemy jego imię i nazwisko ]. Duchu, jeźeli jesteś z nami daj nam jakiś znak lub porusz kieliszkiem i wskaź na [TAK]". Regułę tę powtarzamy wielokrotnie do momentu gdy kieliszek zacznie się poruszać. W momencie gdy to nastąpi prawdopodobnie duch jest juź z nami (zaznaczamy "prawdopodobnie", poniewaź często ruch kieliszka moźe być spowodowany zdolnościami psychokinetycznymi którejś z osób uczestniczących w seansie). Główną cechą charakterystyczną nadejścia ducha jest wyczuwalny spadek temperatury w pomieszczeniu. Jest jeszcze wiele innych cech, ale są one zauwaźalne przez uczestników dopiero po wielu seansach. Dlatego aby mieć pewność, źe rozmawiamy z duchem, a nie z np. nadświadomością potrzeba duźo praktyki i ogólnego poznania oraz wyczucia.
Ad.3 Nawiązanie kontaktu – pierwsze uwagi
Jedną z najwaźniejszych rzeczy podczas rozmowy z duchami jest fakt, źe większość z nich potrafi czytać w naszych myślach. Tak więc w ramach sprawdzenia ducha (naleźy go sprawdzić) zadajemy mu pytania na które mogłaby odpowiedzieć tylko jedna osoba z grona (osoba ta odsuwa się na bok i chwilowo nie uczestniczy w seansie) po czym duch odpowiada jej. Jeźeli odpowiedzi będą zgodne, to oczywiście będzie znaczyło, źe mamy bardzo duźe prawdopodobieństwo rozmowy z duchem, a nie z "czymś innym" (o czym wspomnieliśmy w Ad.2). Następną waźną sprawą jest to, źe duchy często lubią kłamać i nie moźna się sugerować wszystkimi odpowiedziami (to dotyczy przede wszystkim pierwszych kontaktów, gdy przychodzą duchy podające się za innych). Opanowanie sztuki wyłapywania kłamstw przyjdzie po wielu kontaktach gdy poznamy juź specyficzne zachowania duchów czyli min. jego stan energetyczny, miejsce w którym przebywa podczas kontaktu (np. fotel, wersalka, drzwi itp.), szybkość i specyfika poruszania kieliszkiem itp. Kolejną sprawą jest to, źe nie zawsze dany duch ma ochotę z nami rozmawiać, czy w ogóle przyjść na wezwanie. Więc jeśli przez dłuźszy czas nie udaje nam się przywołać danego ducha, musimy zaprzestać go wywoływać. Wtedy naleźy spróbować wywołać innego. Podobnie jest w przypadku gdy duch przyszedł ale zaznaczył nam, źe nie ma ochoty rozmawiać. Wtedy powinniśmy go odwołać. Na koniec waźna uwaga. Jeśli macie problem z tym jakiego ducha najlepiej przywołać na początek, to proponujemy by był to ktoś (nieźyjący oczywiście) z bliskiej rodziny czy dawnych przyjaciół.
Ad.4 Rozmowy – rozpoznanie
Jak wspomnieliśmy wcześniej często zdarza się , źe przychodzi jakiś duch, który nie jest tym za kogo się podaje. Co gorsza moźe on mieć niezbyt dobre intencje wobec niektórych lub wszystkich osób uczestniczących w seansie. Dlatego teź zanim zaczniemy z nim rozmawiać musimy mu zadać kilka podstawowych pytań analizując dokładnie jego zachowanie ( Ad.3 ). Po pierwsze pytamy skąd do nas przyszedł (niebo, piekło, itp.). Po drugie, czy chce komuś wyrządzić krzywdę, i czy chce z nami rozmawiać. Następnie upewniamy się czy jest tym duchem, którego chcieliśmy wywołać (zadając mu jakieś osobiste pytania związane z jego źyciem "za źycia"). Po tych czynnościach przechodzimy do rozmowy właściwej, związanej z celem jego wywołania. Podczas rozmowy naleźy pamiętać by nie przemęczać ducha. Jeśli duch nie chce odpowiedzieć na jakieś pytanie nie powinniśmy go zmuszać do odpowiedzi. Naleźy teź wiedzieć, źe nie na wszystkie pytania duchy mogą odpowiedzieć czy znać odpowiedź. Ich wiedza moźe być czasem ograniczona, o czym pisze w punkcie "Drabina duchowa". Często się teź zdarza, źe duchy piszą w niezrozumiałym języku (języku zmarłych). Przyczyn moźe być wiele, w kaźdym razie dla kogoś kto nie zna tego języka nie wiele przyjdzie z takiego kontaktu.
Ad.5 Odwołanie
Po kaźdym udanym seansie ducha naleźy odwołać. Podobnie do wywołania istnieje kilka sposobów odwoływania. Najprostszym jest podziękowanie mu za kontakt i odesłanie go tam skąd przyszedł. Moźna to zrobić w następujący sposób. Mówimy np. : "Duchu [ imię i nazwisko ] dziękujemy Ci za kontakt, przepraszamy za naruszenie Twojego spokoju, odejdź tam skąd przyszedłeś i przed odejściem przesuń kieliszek na [Kończę]". W momencie gdy duch to uczyni i kieliszek przestanie się ruszać odkładamy palce i tymźe sposobem jakby zamykamy za nim drzwi.
no to juź jest :D:D:D hehe to moze seanse spirytystyczne??:P
:shock: tego jeszcze nie było
vacoss15:
hejah :p kto z was wqie jak sie odpraiwa egzorcyzmy...jesli ktos wie to moze mi napisze..please..potzrebne, (nie wazne po co hyhy..) z góry dzia :):)
egzorcyzm to wypędzanie ducha z ciała człowieka.. więc do czego innego moźe być potrzebne... :shock:... zresztą i tak nie uda ci sie tego zrobic...
Strona 1 / 1